Brummen

Fragment of a Bentheim sandstone font reported in Oort van Schonauwen 1858), as much damaged through being used to sharpen tools, being near a barn in the Van Heeckeren estate, county of Zutphen, with no knowledge of where it came from or how it got there; the source mentions the base as having a base with "vier consoles" [="Doopvont thans te Brummen. Volgens den heer Baron van Ittersum heeft de bovenrand zeer veel geleden, als hebbende sedert onheugelijke tijden steeds gediend om schoppen, bijlen, en andere gereedschappen te slijpen. In 1848 of 1849 is dit stuk achter eene schuur op de Wierse, landgoed van de familie van Heeckeren, gelegen in het graafschap Zutphen, tusschen Vorden en Ruurloo gevonden. Het is niet op te sporen van waar of hoe zij daar is gekomen, nog minder in welke kerk zij gestaan heeft. De vont is van Bentheimer steen, zoo verre zigtbaar is, uit één stuk gehouwen. In het midden van de kom zit een ijzeren bout, waar toe die dient kan Z.H.W.G. niet nagaan. De vorm is rond, even als de dunnere voet, welke door vier consoles versterkt wordt."]. Noted in Ligtenberg (2015). Drake (2002) lists a Bentheim font of the Larrelt Type in Brummen, Germany [NB: there is no Brummen in Germany; this must refer to the Brummen in Gelderland, Netherlands]. In Steensma (2007). What remains of the old baptismal font is a round stump of the base volume with a few very damaged inches of the bottom side of the basin; this narrow bad, however, has retained the fan-frieze pattern characteristic of many of the Bentheim fonts; what remains of the base volume does not provide any evidence of its original shape, and it is just a plain rounded stump. A 5 September 2007 article in de Stentor [www.destentor.nl/regio/lochem/doopvont-bewijst-zelf-zijn-grijze-ouderdom-1.2623583] [accessed 27 December 2015] informs that the Brummer font fragment is no longer in the old church, but beneath the tower; it further refers to its non-liturgical use as a platform for the sexton during his reading of proclamations [NB: a story already told of neighbouring fonts, whether all true or not] ["Het Brummense doopvont staat niet meer in de oude of Pancratiuskerk, maar onder de toren. Door beschadigingen aan de steen en slijtage zal de leek niet direct beseffen waarvoor de zwaargewicht rechts naast de (binnen)deur eens is gebruikt. In een informatiepapier meldt de kerk dat er weinig over bekend is. Kerkbeheerder Aart van den Hudding vertelt dat de steen een aantal jaren geleden bij een aanpassing van de vloer onder de toren van de binnenkant van de buitendeur naar de huidige plek is verhuisd. Daar staat het eeuwenoude doopvont nu op een kleine verhoging. Zoals de steen volgens informatie van de kerk ook zelf eens een verhoging vormde: "Wel staat beschreven dat omstreeks 1870 dit doopvont diende als standaard voor de koster bij het aflezen van de afkondigingen." Toen stond de steen buiten de kerk en de koster deed hierop de 'wereldse afkondigingen', licht Arie van Bodegom toe. Hij is al veertig jaar klokkenluider in Brummen. Volgens hem is de steen in 1937 na een verbouwing weer binnen de kerkmuren beland. De slijtage schrijft hij toe aan het messen slijpen in het verleden op deze steen, zoals ook op stenen waterputten gebeurde. Zijn plaats in de kerk is ingenomen door een ander doopvont. Maar ook het oorspronkelijke is nog elke dinsdagmorgen te bewonderen. Dan is het kerkgebouw van 10 tot 12 uur geopend."]. There is a prospective study of this font planned by Jan Bornebroek [http://kerkwebbrummen.nl/HTML/m30205m_04.html] [accessed 27 December 2015]. [OTHER REFERENCES FOUND BUT NOT ADDED: - Stenvert, Ronald & Chris Kolman & Sabine Broekhoven & Ben Olde Meierink, Gelderland. Deel in de serie 'Monumenten in Nederland', nr 5. Zeist (Rijksdienst voor de Monumentenzorg), Zwolle (Waanders), 2000cop. [412 blz. ISBN 90.400.9406.3]. Hierin "Herv. kerk (Kerkstraat 17), oorspronkelijk gewijd aan St. Pancratius": blz. 122 - Kolks, Zeno, Langs de oude Gelderse kerken. Deel 3: De Veluwe. Deel in de serie 'De oude Nederlandse kerken'. Baarn (Bosch & Keuning), 1978cop. [160 blz. ISBN 90.246.4144.6]. Hierin: blz. 61-62, 74 [o.a. vermelding van mogelijk restant romaanse doopvont] - Gardeniers, Jean J.P., "De oude kerken van Brummen, Hall, Voorst en Bussloo", in de rubriek 'Toelichting bij de voorjaarsexcursie'. In: Venster (Kwartaalblad Stichting Oude Gelderse Kerken). [ISSN 1571.5957], 04-2004 (jrg 2), blz. 8-9, 15-16. Hierin: blz. 9]